Tuesday, May 31, 2005

Huisraad en netwerkplanning

Tijdens mijn studie had ik bij het vak bedrijfshuishoudkunde een onderdeel netwerkplanning. Dan moest je kijken welke activiteiten per se af moesten zijn voor je aan de volgende activiteit kon beginnen. Zo kon je helemaal terugrekenen waarmee je moest beginnen en bij welke activiteit een vertraging desastreus was omdat deze zou doorwerken in de hele planning. Aangezien ik niet altijd zo'n georganiseerd persoon ben - en me daar overigens prima bij staande kan houden en zelfs nog heel gelukkig kan zijn ook - houdt ik me normaalgesproken verre van dit soort planningsexercities. Maar misschien moet ik er nu toch een beetje aan geloven...

Wat wil het geval? Vriendin heeft gisteren de knoop doorgehakt en is ingegaan op een van beide aanbiedingen. Per 1 september gaat ze aan de slag. Om dat ze op Sint Maarten nog een en ander moet regelen - en even acclimatiseren - gaat ze er waarschijnlijk al half augustus naartoe. Ook moet ze daar dan op zoek naar een appartement. Hoewel het de bedoeling is dat ik ook naar SXM ga, is nog niet duidelijk wanneer dat gebeurt. Ondertussen blijf ik in Utrecht wonen, inclusief huisraad, omdat dit ook de verkoop van het huis schijnt te vergemakkelijken. Maar wanneer dat huis wordt verkocht weten natuurlijk ook alleen de sterren - maar het zou handig zijn als dat gebeurt voordat zij (of ik) vertrekt. Als zij nou een mooi appartement vindt, dan heeft zij daar zonder huisraad natuurlijk weer weinig aan. Kortom, het zou mooi zijn als alles op zijn plaats valt, maar dat is geen garantie.

Als ik in oktober of november zou kunnen beginnen zou dat redelijk ideaal zijn. Dan kan ik voor mijn werk nog een paar projecten afronden. Bovendien zit vriendin toch de eerste tijd op Curacao voor de nodige kennismaking en training (is eigenlijk ook letterlijk kennis maken toch?), dus is waarschijnlijk pas vanaf oktober op Sint Maarten zelf. Het is misschien een gezelliger begin als zij er ook is...

Maar goed, die hele planning staat of valt met een aanbod van mijn eventuele nieuwe collega's...

Monday, May 30, 2005

Het dulden van geduld

Heb nog niets gehoord van mijn potentiele werkgever. Van het weekend een mailtje gestuurd om te vragen of er al meer duidelijkheid was - niet per se over een besluit an sich, maar in ieder geval over de tijdshorizon waarbinnen dat verwacht kan worden. Ik neem aan dat ik daar deze week toch in ieder geval een antwoord op krijg. Ook al luidt dat misschien: 'de discussie met de personeelsafdeling is nog altijd gaande en er is nog geen besluit genomen'. We zullen zien. Het is maar goed dat ik gezegend ben met een gezonde portie geduld.

Terwijl ik nog niets weet, moet mijn vriendin vandaag of morgen kiezen tussen haar twee aanbiedingen, maar daar lijkt ze wel uit te zijn. Sowieso moet ze beginnen per 1 september, dus dat betekent hoe dan ook het nodige geregel binnenkort. Huis, huisraad, auto, verzekeringen - je kunt je er wel wat bij voorstellen.

Mocht mijn baan nou afketsen, dan zitten we wel even in een lastig parket. Zij daar, ik hier. Zonder baan verkassen lijkt me namelijk niet zo'n fijn plan. Maar goed, ik ga er nog altijd vanuit dat die baan wel wat wordt. Dat er nu even een uitzondering door de bureaucratische molen moet, maar dat enthousiasme uiteindelijk de bureaucratie kan verslaan.

Wednesday, May 25, 2005

Vriendin voor keuze

Mijn vriendin heeft twee aanbiedingen voor werk op Sint Maarten op zak en staat nu dus voor de keuze. Het zijn twee hele verschillende functies en dat maakt de keuze ook wel weer lastig: een managementfunctie en functie als auditor/adviseur. De ene functie is per 1 september (!), de andere zou nog wat kunnen worden uitgesteld tot 1 januari. De aanbiedingen zijn beperkt houdbaar - tot het einde van de maand - dus er moeten knopen worden doorgehakt...

Zelf heb ik nog niets concreets dus is het nog ff afwachten. Alvorens de overstap te wagen heb ik toch echt een (leuke) baan nodig. Er moet toch brood op de plank komen en ook intellectuele bevrediging is een eerste levensbehoefte. Zit nou eenmaal hoog in de piramide van Maslow...

Het kan dus zijn dat mijn vriendin al beslissingen moet nemen voordat ik meer weet. Maar goed, voorlopig hebben we nog alle ballen in de lucht.

Monday, May 23, 2005

Logica in de lucht

Vandaag geluncht met een bevriende collega - tevens oud-klasgenoot. Even de vorderingen op SXM doorgenomen. Hij houdt zelf erg van reizen naar zonnige oorden dus zag het al helemaal voor me zitten. Hij beloofde in ieder geval een keer langs te komen als het allemaal zover zou komen. We zullen aan een logeerkamer denken HJ...

Wilde eigenlijk muziek gaan maken op de computer, maar vanavond heb ik in plaats daarvan weer eens even gekeken naar welke oorden ik allemaal op korte of langere vakantie zou kunnen vanuit SXM. Via de sites van lokale reisbureaus, het vliegveld, de verschillende vliegmaatschappijen en de beschrijving die lonelyplanet.com geeft, valt een redelijk beeld te verkrijgen. Van regenwoud tot grote stad, van strand tot vulkaan, van Spaans tot Frans tot Papiaments, van zeilen tot chillen, erg veel mogelijkheden. Alleen skieen is wat moeilijker snel te bereiken.

En wat me opviel is dat het niet meevalt om naar Cuba te komen. Er zijn iig geen rechtstreekse vluchten. En Puerto Rico - normaalgesproken de dichtstbijzijnde hub - heeft geen vluchten - het is natuurlijk Amerikaans grondgebied en er is nog altijd een boycot gaande. Het kan wel via Nassau (inderdaad vernoemt naar onze eigen Willem van Oranje), de hoofdstad van de Bahama's. Maar echt goedkoop is die oplossing niet. Kortom, als ik echt nog een keer naar Cuba wil, dan lijkt het erop dat ik dat het beste kan doen voordat ik naar het Caribisch gebied vertrek. Maar dat is logisch...

Thursday, May 19, 2005

Ff wachten... nog ff wachten....

Heb via de e-mail bericht gehad vanuit Sint Maarten dat er gewerkt wordt aan mijn tewerkstelling. Er vindt discussie plaats met de personeelsafdeling. Het kan een week of langer duren voordat er meer duidelijkheid is. Nog wat meer geduld dus....

Ondertussen nog wat eilandnieuws. Het is ook in Nederland doorgedrongen dat er een kabinetscrisis is op de Antillen. Het is nog ff de vraag of er nieuwe verkiezingen komen. Wat het nieuws in Nederland waarschijnlijk niet zal halen is dat de Sabaanse gedeputeerde voor Volksgezondheid, Landbouw en Onderwijs (!) is opgestapt. Grappig om te zien hoe breed de portefeuilles kunnen worden op een klein eiland...

Saturday, May 14, 2005

En nu.... ....geduld

Vrijdag/zaterdagnacht in Nederland. Ben nog op vanwege een combinatie van geen slaap (niet goed verzorgde Jetlag) en neiging om laat op te blijven als ik alleen thuis ben. De werkdag en week op Sint Maarten is nu in ieder geval voorbij. Het beloofde telefoontje is uitgebleven, maar dat is wel conform mijn verwachtingen, die ik inmiddels naar beneden heb bijgesteld als het om dit soort beloftes gaat.

Op zich geloof ik wel dat er oprechte interesse is. Waarschijnlijk is het niet gelukt om in twee dagen eea te regelen en vindt de beste man het zinloos om een 'leeg' telefoontje te plegen. Het lijkt mij belangrijker om iets te kunnen melden, dan binnen de gestelde termijn te reageren. Ben zelf ook meer van de inhoud dan van de procedures, dus dat sluit mooi aan. Mijn potentiele nieuwe baas is ook een druk baasje. Dat betekent soms dat dingen er even bij inschieten, maar werken met een 'actieman' is im Grunde natuurlijk positief.

De telefoon is geduldig...

Thursday, May 12, 2005

We bellen

Terug in Nederland. De zon schijnt maar een beetje fris is het wel. FF gegeten bij moederlief en de nieuwe motor van broederlief bewonderd. Jetlag valt alleszins mee. Verder niet heel veel te melden. Ben wasjes aan het draaien, heb de kat uit het hotel gehaald en moet nog ff langs stomerij en supermarkt. Niets groots en meeslepend - 'denkend aan Holland' is al gauw groter dan er wonen...

Mijn veelbelovende contact op Sint Maarten heeft gezegd me vandaag of morgen te zullen bellen. We zullen zien wat het waard is. Tot nu toe is mijn ervaring met Sint Maartense potentiele werkgevers die beloven te bellen, dat ze dat niet doen. Enigszins storend vind ik dat wel. Misschien een cultuurdingetje om aan te wennen. Het adjectief 'veelbelovend' is op zich positief, als het maar niet gevolgd wordt door 'niets opleverend'. Talk is cheap.

PS. Ik vraag me toch af hoe een reclame voor swangersgabstezten op mijn site komt. Lijkt me niet echt content-related. [ik spel het maar ff fout om te voorkomen dat ik nog meer van dit soort advertenties aantrek]

Tuesday, May 10, 2005

Laatste post en de lucht in

Voorlopig voor de laatste keer op de veranda - straks pak ik het vliegtuig. Zie nog wat hagedisjes in de tuin rondsluipen en werp nog even een blik op het mooie uitzicht op de omliggende heuvels en op de baai. Op een heldere dag - vreemd genoeg is dat niet elke dag - zie je Statia en Saba in de verte liggen.

Het gesprek met personeelszaken is niet meer gelukt deze week. Het afdelingshoofd zou me gisteren bellen, maar heeft dat niet gedaan. Dus heb ik hem vandaag gebeld. Hij meldde dat het met personeelszaken niet ging lukken op deze korte termijn dus dat het dan maar een telefonisch interview moest worden. Dat kan ook natuurlijk. In alle enthousiasme hebben we het eigenlijk nog helemaal niet over de inhoud gehad. Uiteindelijk is dat toch ook niet geheel onbelangrijk. Zo is het moeilijk samenwerken met een baas die er tegengestelde visies op na houdt en wil je weten wat er van je wordt verwacht.

Vlieg straks via Curacao terug. Kon helaas via internet niet meer zo'n mooie stoel met beenruimte bemachtigen zoals ik op de heenweg had gedaan. Misschien dat er op het vliegveld nog wat te regelen valt. Misschien dat ik dan vanaf Curacao - veel uitstappers en nieuwe instappers - nog een redelijk plekje heb.

Friday, May 06, 2005

Robbedoesn't

Trouwe lezer Robbedoes vroeg zich af hoe het nou stond met het uitzicht op werk op Sint Maarten. Nou, na een aantal onvruchtbare telefoontjes en gesprekken, valt er ook iets positiefs te melden. Omdat ik niet al mijn lezers ken en Sint Maarten een klein eiland is, zal ik noodgedwongen een beetje vaag blijven. Een gesprek met een organisatie was erg positief. Hoefde me er eigenlijk nauwelijks te bewijzen. Alhoewel er eigenlijk geen vacatures zijn, was er volgens het betreffende afdelingshoofd een onmiskenbare behoefte aan de kwaliteiten die ik meebreng. De vraag is dus niet of hij me wil, maar hoe hij mij binnen kan loodsen. Hij probeert nog voor mijn vertrek een officieel gesprek met personeelszaken erbij te regelen. Of de opzet uiteindelijk lukt, blijft de vraag. Maar als er in Nederland een goede directeur wat buiten de officiele formatie kan regelen (sommigen noemen dat ook wel ‘ritselen’), dan zou ik niet weten waarom dat hier niet zou kunnen.

Wednesday, May 04, 2005

Darwin en jetblast

Ik vraag me af of Sint Maarten zich binnenkort kan gaan opmaken voor de uitreiking van een Darwin Award. Dat is de prijs die stommelingen kunnen verdienen door zich op oenige wijze 'terug te trekken uit de genenpool', bijvoorbeeld door zichzelf per ongeluk dood te schieten bij het testen of een pistool geladen is. Op Sint Maarten kon ook wel eens iemand de wereldgemeenschap gemiddeld intelligenter gaan achterlaten. Wat wil namelijk het geval? Sint Maarten heeft een leuk vliegveld dat aan het strand ligt en waar de toeristen erg dichtbij de voor opstijgen gereed staande vliegtuigen kunnen komen. Dus wat doen ze? Als zo'n Boeing gaat vertrekken en de straalmotoren laat loeien, dan staan ze in de 'jetblast' zich vasthoudend aan het hek om niet omver geblazen te worden (Mensen, koop gewoon een fohn!). Vroeg of laat moeten daar een keer ongelukken van komen. Denk aan een voorwerp dat in (door) iemands gezicht wordt geblazen, het heras hekwerk dat het begeeft en mensen die de achterliggende weg worden opgeblazen en onder een auto komen.

In Australie zijn de slachtoffers van krokodillen ook meestal Amerikaanse toeristen. En volgens mij komt dat niet alleen door de gemiddelde omvang van Amerikanen (ze kunnen minder hard wegrennen en zien er bovendien voor zo'n krokodil smakelijker uit) maar ook omdat ze gewoon het gevaar niet zien. Hollywood films lopen toch ook altijd goed af?

Boze zwarte vrouw naar Nederland?

Nog even over de film 'Diary of a Mad Black Woman'. Zoals ik van tevoren had verwacht, was het geen geweldige film. Op zich zat er van alles in, zoals drama, humor en een mooie hoofdrolspeelster, maar het kon mij alles bij elkaar toch niet bekoren. De humor net iets te flauw, het plot net iets te langdradig en veel te veel gezwijmel - een echte 'chickflick'. Ik vond het ook vrij ver gaan dat de film geen respect had voor de 'scheiding tussen kerk en witte doek'. Zo is de hoofdrolspeelster blij een man te hebben gevonden die christelijk is. In hun wederzijdse liefdesverklaringen meldden zij voor elkaar te bidden (meer dan voor zichzelf). Begrijp me niet verkeerd, ik respecteer het geloof van mensen, maar in een bioscoopfilm had ik dit totaal niet verwacht.

Overigens lijken me dit ook een film die nooit de oceaan oversteekt naar Nederland. Het behorot tot een genre dat uit Amerika komt en zich richt op de afro-amerikaanse doelgroep. Zo'n 90 procent van de acteurs behoort ook tot de doelgroep. Aangezien de meeste Sint Maartenaren ook van afrikaanse afkomst zijn (en erg religieus), slaan deze films hier ook wel aan.

Een kort gesprek

Ik probeer altijd een beetje voorzichtig te zijn om in deze weblog namen van organisaties te noemen waar ik gesprekken mee voer. Immers, iedereen kan meekijken en het is een kleine wereld - helemaal op Sint Maarten. Toch wil ik best kwijt dat ik vandaag met iemand van de Centrale Bank heb gesproken. Een prettig, maar kort gesprek. Zoals de situatie nu is, is SXM slechts een filiaal van de Bank van de Nederlandse Antillen - hoofdkantoor op Curacao - en zonder bevoegdheid om mensen aan te nemen. De verdere onduidelijkheid over de staatkundige toekomst van de eilanden maakt het een lastig verhaal. Zoals gezegd een prettig gesprek, maar de uitkomst was snel duidelijk: veel zin om lang te praten had het niet.

Met de status aparte kan ik me voorstellen dat ze op Curacao straks mensen over hebben. Als SXM zijn eigen Centrale Bank zou gaan opzetten dan komen daar wel mogelijkheden (evt. ook voor een deel van die mensen), maar daar gaat misschien nog wat tijd overheen. Het lijkt er namelijk op dat de politiek op dit eiland nog niet bezig is om alvast een team te laten warmdraaien. Ik neem aan dat ik dan een wat langer gesprek gehad zou hebben...

Monday, May 02, 2005

Carnaval

Vandaag aan het bijkomen van de carnaval. Donderdagavond was er een calypso competitie in de carnival village. Allemaal calypso-zangers brachten daar nieuwe nummers ten gehore over van alles en nog wat: tsunami's, misdaad, god en vooral corruptie. Dat was om een uurtje of vier 's nachts afgelopen en toen begon de zgn. 'jouvert (spreek uit: djoebee) morning'. Dat was een danstocht van een heleboel mensen die om en achter vier trucks met een band erop dansten - of 'jammin' of 'jumpin' zoals ze hier zeggen. En dat alles op opwindende soca-muziek 'jump up like pumping up' etc. De tocht ging rond het zoutmeer en was een stuk langer dan ik had gedacht. Vanaf de helft deden mijn knieen nogal zeer. Het heeft even een paar dagen geduurd eer die pijn weer weggetrokken was.

Vrijdag overdag vooral geslapen en 's avonds naar een bandje op de boardwalk gegaan. Zaterdag was de grote carnavalsoptocht en die werd zondag nog eens herhaald. Heb heel wat schuddende heupen en billen voorbij zien trekken. En wat me opvalt is dat hoe dik sommige vrouwen ook zijn, ze er niet minder lenig om worden. Van schaamte lijken de grote vrouwen geen last te hebben. Op zich positief lijkt me. Voor hun dan...